Sevgili Sebe

"Ah bu yalnızlık hissi yok mu, gündüz içinde kaybolduğumuz hayatın kargaşasından, evimize girince anca hissediyoruz birçoğumuz. Aslında o his hep aklımızda, yanı başımızda ama birçoğumuz çoğu zaman görmezden geliyor ve etrafımız ne kadar çok insan kalabalığı olursa bir o kadar da artıyor insanın yalnızlığı. İnsan nefesinden anlasın istiyor bazen içindeki hüznü sonra da “saçmalama, nereden anlayacak, müneccim mi mübarek?” diye de içinden geçirip, belki de teselli arıyor bu düşüncesinde. Sonra da “ama ben nasıl farkına varabiliyorum, gözlerinden nasıl okuyabiliyorum o kişinin derdini, peki neden beni anlayan bir Allah’ın kulu çıkmıyor?” diye defalarca soruyor kendine. Cinsiyetin önemi yok, ins...